Seminyak Legian & Kuta

Vandaag woensdag 25 e juli, inmiddels 10 dagen op Bali.
De eerste week gebruiken we voornamelijk om bij te komen van onze trip door Java. We zijn ook niets gewend en ondanks alle waarschuwingen van mams Goei viel het reizen toch erg tegen (nog even doormopperen, van je af schrijven helpt;)
Aankomst op Denpasar waar Susan Eduard neef Rio en taxi ons opwachten de 16 e en naar Centra Taum hotel Seminyak brengen, 30 km verderop. De vlucht met Garuda was prima en heb ik grotendeels slapend ( met mondopen ipv tutut mulup) doorgebracht.
Het hotel dat er prima uitziet met groot zwembad en strak design, blijkt een sub-opening te ondergaan. Veel werkzaamheden maar we onderrvinden er niet veel last van, tot nu toe. Behalve de waardeloze Wifi verbinding dan. 3G werkt prima op telefoon.
Over telefoons gesproken; Colijn s iPhone raakt zoek op donderdagavond (lees: vergeten in taxi)
Het houd je vd straat hè. Beveiliging blijkt alles op te nemen en te noteren van elke auto die stopt bij hotel alleen juist de taxi waar hij uitstapte niet... #karma?
De volgende dag na 5 uren wachten op manager van hotel willen ze ons met veel boze blikken eindelijk de videobeelden laten zien waarop natuurlijk niets te zien is. Te donker. Helaas pindakaas. Gelukkig zijn er veel ergere dingen op de wereld. ( zoals mijn gava's in Pto Banus;)
De dagen bij het hotel brengen we door tussen de wolken door bij t zwembad en stromen de toeristen langzaam binnen.
We reizen af naar Kuta beach met zn brede strand en tot grote schrik...geen strandbedjes en geen parasols.
Back to basic dus de handdoeken op het zand en de wilde golven in waar veel boardsurfers te vinden zijn! En de enige verkoeling, zonder parasols
Al snel op het 'terras' van lokale bevolking welke bijna allen boards in alle maten verkopen een zwerm verkoopsters om me heen, sommigen net zo ' jong' als mama... Alleraardigst maar vrij opdringerig al lijkt t net alsof ze constant lachen, af en toe herken ik een snerpend woordje Javaans/Indisch... Ik blijf ook alleraardigst trima kashi zeggen en doe net of ik blanda ben...
Na gestruin langs ' benidormshops' en flink afdingen wat nog aardig lukt ook scoren met name de dames wat tasjes met souvernirs. Ik koop een armband voor 300.000rupie. Van 1500000.. Zilver, vraag me nu af oft wel echt is. Ach ja:)
Zowel Legian als Kuta vallen een beetje tegen, erg toeristisch, veel onafgemaakt en puin tussen de restaurants en hotels.
De kids vinden het fantastisch, vooral de winkeltjes waarmee je doodgegooid wordt en het afdingen zit ze in de vingers. Thanks mam!!
Op de terugweg worden we afgezet door taxi bij Sushi Tei, een heerlijk sushi restaurant met een trein aan langstuffende schaaltjes en een grote keuze uit het menu. Feest!! En goed.
Bij iedere binnenlopende klant roepen ze "Massee Massee" in koor en halverwege de dish roep ik vrolijk mee, tot schaamte vd kids.. Sorry. Alles smaakt naar meer, maar aangezien ik langzaam op een Sumai worstelaar begin te lijken bedank ik na 3 x bestellen voor toetje en vertrekken we met volgende taxi terug naar hotel.
Eerst nog 1x alle winkeltjes langs. Kken/niet kopen.
Mn buikgriep is matig en nog niet weg merk ik direct bij t naar bed gaan. Terwijl we allen het zelfde hebben gegeten. Of was het toch die appelkruimeltaart die ik nog even wegwerk voor het tandenpoetsen. Ik denk het want daarna komt het niet meer goed, lijkt het.
We eten ook bij Café Bali, een soortr huiskamer idee, superrdruk maar goed eten en heerlijke frozen strawberry margarita's.
Tapas mashed patatoes met creamy spinach en beef ..
Leuke tent om terug te komen!
Verderop zit een winkel waarvan de schoenen in de etalage naar me lonken ( echt serieus;))
Binnen blijken het de "always wanted red sole shoes" te zijn van de befaamde Christian Louboutin, Loubies voor intimi..
Een verdomd goeie replica. Zoals alles in deze winkel trouwens. Van wijlen Alexander McQueen clutches met herkenbre skulls , en bijpassende flatjes, LIKE, tot Prada brillen tassen Givenchy en Hermès sjaals en ja de Sjennel 2.55 is ook in alle maten verkrijgbaar vanaf 5000000INDR. Niet van echt te onderscheiden. Gelukkig passen alleen mn twee grote tenen in de Loubies...
Daelorian past ze echter wel, als een ware Assepoester maar helaas(alweer) vind mama ze nèt iets te hoog. Straks, als je 18+ bent (misschien) .
We bedanken tot grote spijt vd verkoopsters (zelfs armbandjes knellen me, zo Aziatisch ben ik nu dus ook weer niet met mn dikke polsen en Europesse brede hak&teen). Colijn lacht.
Taxi terug naar hotel. Ondanks de max ritprijs in Seminyak van 25.000 rupie proberen ze steeds opnieuw 40.000/50.000 te vragen voor een taxirit.

.